Wymagania NIS2 dla kluczowych podmiotów w Polsce
Dyrektywa NIS2 (Network and Information Security Directive 2) określa wymagania dotyczące cyberbezpieczeństwa, które mają zastosowanie do kluczowych podmiotów i operatorów usług krytycznych w Unii Europejskiej.
W Polsce obejmuje podmioty kluczowe i ważne dla funkcjonowania państwa oraz gospodarki. Jej celem jest wzmocnienie cyberbezpieczeństwa w sektorach krytycznych. Do podmiotów objętych NIS2 zaliczają się (śą to sektory, które mają kluczowe znaczenie dla społeczeństwa i gospodarki):
- Energetyka:
- Operatorzy systemów przesyłowych i dystrybucyjnych energii elektrycznej, gazu i ciepła.
- Infrastruktura odnawialnych źródeł energii (np. farmy wiatrowe, fotowoltaiczne).
- Transport:
- Koleje, lotniska, porty morskie i rzeczne.
- Operatorzy publicznego transportu zbiorowego.
- Sektor finansowy i bankowy:
- Banki, instytucje kredytowe, operatorzy płatności.
- Zdrowie:
- Szpitale, placówki medyczne, laboratoria.
- Producenci leków i urządzeń medycznych.
- Woda pitna i ścieki:
- Operatorzy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych.
- Infrastruktura cyfrowa:
- Dostawcy usług internetowych.
- Operatorzy centrów danych i chmur obliczeniowych.
Poniżej przedstawiamy zestawienie kluczowych wymagań w formie tabeli:
| Kategoria | Wymagania |
|---|---|
| Zarządzanie ryzykiem | – Wdrożenie podejścia opartego na analizie ryzyka. |
| – Regularna ocena i zarządzanie ryzykiem związanym z cyberzagrożeniami. | |
| Bezpieczeństwo techniczne | – Wdrożenie środków ochrony technicznej, takich jak firewalle, IDS/IPS, szyfrowanie danych. |
| – Regularne aktualizacje i zarządzanie lukami bezpieczeństwa (patch management). | |
| Zarządzanie incydentami | – Stworzenie procedur reagowania na incydenty. |
| – Zgłaszanie incydentów w ciągu 24 godzin do właściwego CSIRT (Computer Security Incident Response Team). | |
| Zarządzanie ciągłością działania | – Przygotowanie i testowanie planów ciągłości działania. |
| – Regularne testowanie planów odtwarzania po awarii (disaster recovery). | |
| Zarządzanie dostawcami | – Ocena bezpieczeństwa dostawców i usługodawców zewnętrznych. |
| – Wymaganie od dostawców spełniania określonych standardów bezpieczeństwa. | |
| Szkolenia i świadomość | – Regularne szkolenia dla pracowników na temat zagrożeń cyberbezpieczeństwa. |
| – Podnoszenie świadomości o zagrożeniach wśród personelu na wszystkich szczeblach organizacji. | |
| Raportowanie i nadzór | – Regularne raportowanie działań w zakresie cyberbezpieczeństwa do odpowiednich organów nadzoru. |
| – Współpraca z instytucjami odpowiedzialnymi za cyberbezpieczeństwo w kraju i na poziomie UE. | |
| Identyfikacja zagrożeń | – Monitorowanie i analiza zagrożeń w czasie rzeczywistym. |
| – Korzystanie z narzędzi do wykrywania zagrożeń i reagowania na nie. | |
| Współpraca międzynarodowa | – Wymiana informacji o zagrożeniach i incydentach z innymi podmiotami na poziomie UE. |
| Kary za naruszenia | – Wdrożenie systemu kar za nieprzestrzeganie wymagań (np. wysokie kary finansowe w zależności od wagi naruszenia). |
